Zalety mieszkania w domu jednorodzinnym

W poprzednim wpisie przedstawiałam Wam perypetie naszego mieszkania w bloku. W jednym z komentarzy do mojego tekstu pojawiło się stwierdzenie, że lepiej mieszkać w bloku, bo z sąsiadem nie dzieli nas płot i można poprosić o pomoc. Ja w tej kwestii mam zdanie zdecydowanie odmienne, ponieważ w bloku jest większa anonimowość. Czasem ludzie mieszkają tam całe życie, a znają się jedynie „na dzień dobry”. Nie musi być to reguła, ale na pewno tak byłoby w naszym przypadku, ponieważ w każdym mieszkaniu obok naszego mieszkały osoby dużo od nas starsze i ich dzieci sporo młodsze z kolei. Pewnie nigdy nie udałoby nam się nawiązać bliższej znajomości, a tym samym jakoś tak niezręcznie prosić te osoby o pomoc w razie poważniejszych kłopotów. Tak samo może być jednak w przypadku mieszkania w domu, gdy ktoś kupuje działkę pod budowę lub dom w nieznanym sobie miejscu.

W naszym przypadku, a przynajmniej w moim, jest zdecydowanie inaczej, bo działkę pod dom kupiliśmy obok moich rodziców, w miejscu, gdzie spędziłam ćwierć wieku, więc znam wszystkich sąsiadów. Może nie wszyscy pałają tam do siebie bezgraniczną sympatią, ale znają się od lat i wiedzą, że zawsze można liczyć na sąsiada, który w razie czego nie będzie udawał, że nie ma go w domu, bo przez wizjer zobaczył stojące przed jego drzwiami nie do końca znane mu twarze. Płot nie stanowi tu żadnej granicy, bo przecież w jaki sposób najlepiej się zintegrować? Oczywiście, że przy grillu okraszonym muzyką i napojami ;) W bloku, na balkonie grillować nie wolno, a na własnym tarasie w domu owszem, więc sprzyja on nawiązywaniu sąsiedzkich kontaktów.

Do własnego domu przekonuje mnie także przestrzeń. I nie mam tu na myśli wyłącznie przestrzeni mieszkalnej, bo można kupić mieszkanie mające 120m² lub wybudować dom o powierzchni użytkowej 80m². To już zależy od upodobań każdego z nas. Mnie chodzi o przestrzeń wokół. W domu będę mieć taras, aż 30m², w bloku nie mieliśmy nawet balkonu, ale nawet gdyby był, to niezbyt duży. I już wiem, że nie przebywałabym na nim, bo wtedy balkony mieliby także sąsiedzi i wykorzystywaliby je do palenia papierosów, więc ten odór (dla mnie to nie brzydki zapach, to zwykły odór) roznosiłby się wszędzie. Z braku balkonów w naszym bloku roznosił się on na klatce schodowej, bo przecież w domu nie będą sobie robić wędzarni, bo meble będą śmierdzieć, ale na klatce to już wolno, bo wspólna, a jak wspólna to niczyja, po co ma na niej pachnieć lub przynajmniej nie śmierdzieć.

Nasza działka ma 1300m², część zajmuje dom, ale pozostaje nam jeszcze bardzo dużo ogrodu. Już w pierwszym wpisie na blogu przedstawiłam plany wykorzystania tej przestrzeni. Na pewno będziemy tam mieć truskawki i borówki, o ile te drugie uda się hodować, bo mają trochę bardziej rygorystyczne wymagania glebowe. W ogrodzie będziemy mogli posadzić sobie trochę warzyw i uprawiać je bez sztucznych nawozów, którymi naszpikowane są warzywa „sklepowe”. Będziemy mieli także mnóstwo przestrzeni do odpoczynku i nikt nam nie postawi tabliczki: „Nie deptać trawnika!” lub „Zakaz gry w piłkę!”. I będę miała pewność, że spacerując po trawniku wokół swojego domu, nie wdepnę w psią kupę. O właśnie, pisząc poprzedni wpis zapomniałam, że jeszcze denerwowało mnie niesprzątanie przez mieszkańców po swoich psach. Mieliśmy z mężem kilka pomysłów, jak z tym walczyć, ale zrezygnowaliśmy, bo to nie byłyby miłe pomysły, więc obawialiśmy się zemsty ;)

Zalety mieszkania w domu mogłabym wymieniać jeszcze długo, ale żeby nie było tak cukierkowo, dodam też trochę o wadach. We własnym domu, ten trawnik, którym tak bardzo się zachwycam, trzeba będzie czasem skosić, dlatego mąż już kombinuje, co by tu zrobić i wymyślił, że kupimy sobie owcę, żeby wcinała trawę. W bloku nas to nie interesuje, bo kosiarze odwalają całą robotę, ale z drugiej strony chyba każdy zna ten jakże denerwujący dźwięk ręcznych kosiarek, które parafrazując klasyka: „Napier…… od bladego świtu”. W domu, żeby mieć piękny ogródek, trzeba sobie o niego zadbać, a to kosztuje trochę czasu i wysiłku. W bloku przeważnie nas nie interesuje czy ogródek jest, a jeśli jest to ktoś uprawia go sobie rekreacyjnie lub dbają o niego panie sprzątające. I przede wszystkim, w bloku wiele spraw nas nie angażuje bezpośrednio, jak na przykład: ogrzewanie, ciepła woda (o ile mamy tę z sieci), wywóz nieczystości, wiele awarii leżących po stronie spółdzielni, bo przecież płacę, żądam, wymagam :) Natomiast w domu trzeba o to wszystko zatroszczyć się samemu, bo jeśli nie włączymy pieca lub nie rozpalimy w nim, w domu jest zimno, woda też jest zimna, bo przeważnie grzejemy ją z kotła do CO, jeśli nie opróżnimy szamba i nie wystawimy kontenera przed dom w odpowiednim czasie to nikt tego za nas nie zrobi, a w razie awarii musimy męczyć się sami lub płacić fachowcowi za naprawy, choć w bloku też nie wszystko załatwia spółdzielnia pomimo comiesięcznych opłat na fundusz remontowy.

Reasumując, pomimo zdarzających się niedogodności dom jest moim faworytem, choć mąż nazywa go moją zachcianką ;)